وقتی مسیری را انتخاب می کنید ، اولین قانون این است که روی آن بمانید. هنگامی که گم شدید ، می توانید از نقشه و قطب نما برای یافتن راه برگشت خود استفاده کنید ، یا در صورت نیاز ، مسیر جدیدی را پیدا کنید.
ابتدا باید نقشه را با جغرافیای اطراف خود مرتبط کنید. می توانید به دنبال نقاط دیدنی در اطراف خود مانند کوه ، دریاچه یا رودخانه باشید. سپس ، سعی کنید نقاط برجسته را روی نقشه پیدا کنید. با فرض اینکه می دانید کجا می روید ، لازم نیست که نقشه را در جهت درست بگیرید. نقشه را در جلوی خود صاف پهن کنید و خود را جهت دهید تا بتوانید اشیاء واقعی را در اطراف خود به نقشه بیاورید. در مرجع مربوطه کاملاً متناظر است. دو خط کانتور که در کنار یکدیگر روی نقشه قرار دارند ، زمین شیب دار را نشان می دهد و با بررسی خطوط کانتور و سایر نشانگرهای موجود در نقشه ، می توانید سریع یاطاقان خود را بدست آورید.
1. فرض کنید در حال رفتن به کوه دور هستید. قطب نما خود را بیرون بیاورید و پیکان رو به جلو خود را در جهت کوه نشان دهید.
صبر کنید تا سوزن مغناطیسی کوچک متوقف شود.
3. جهت شماره گیری (مانند پانل) را نیز تنظیم کنید تا سوزن مغناطیسی کوچک با خطی که به سمت شمال نشان می دهد همزمان شود. من جهت مختصات را تنظیم می کنم. اگر مطمئن باشید که سوزن مغناطیسی کوچکی همیشه به سمت شمال نشان می دهد و همچنان در جهت سوزنها ادامه می یابد ، در نهایت به کوه دوردست خواهید رسید. حتی بهتر ، حتی اگر شما در حال دنباله دار در اطراف محاصره درختان هستید که کوههای آن طرف را نمی بینند ، می دانید که آیا در مسیر صحیح هستید.
در قطب شمال
در واقع دو قطب شمالی وجود دارد که یکی قطب مغناطیسی قطب نما شما و دیگری جهت جغرافیایی نقشه شماست و زاویه انحراف مغناطیسی بین آنها ممکن است 30 باشد. انحراف واقعی با زاویه انحطاط مغناطیسی مثبت یا منفی روی نقشه نشان داده می شود. به عنوان مثال ، اگر قطب نما خود را 90 جلوی خود تنظیم کنید ، اما نقشه شما یک افت مغناطیسی از 1 تا 100 بین شما و قطب نما را نشان می دهد ، پس صحیح است. جهت رو به جلو شما باید 800 تنظیم شود. برای به دست آوردن جهت درست ، باید قطب نما را بر روی 1000 قرار دهید ، و حتی یک انحراف کوچک در Angle شما را مایل از هدف اصلی خود دور می کند.
بگذارید نقشه ناوبری خود را انجام دهد
شرایطی وجود دارد که می توانید مقصد خود را بر روی نقشه پیدا کنید اما نه در دنیای واقعی. این ممکن است به این دلیل باشد که مقصد شما به طور موقت توسط مه اطراف پوشیده شده است ، یا ممکن است به این دلیل باشد که شب همه چیز را تاریک کرده است ، یا ممکن است به این دلیل باشد که کوههای جلو نمای شما را مسدود می کنند. تا زمانی که می دانید کجا هستید و کجای نقشه هستید ، می توانید با خیال راحت از نقشه و قطب نما استفاده کنید تا راه را به شما نشان دهد ، حتی اگر فعلاً نتوانید نشانه های خود را در دنیای واقعی ببینید.
1. تصور کنید یک خط مستقیم که مکان فعلی شما را به مقصد خود وصل می کند. قطب نما را روی نقشه قرار دهید و بگذارید با هم کار کنند.
2. پوسته قطب نما را بچرخانید تا جایی که شمال نشان داده شده توسط قطب نما با شمال روی نقشه مطابقت داشته باشد (معمولاً شمال بالای نقشه مشخص شده است).
3. قطب نما را از روی نقشه خارج کنید و جهت را تنظیم کنید تا سوزن مغناطیسی کوچک با علامت شمالی در مورد قطب نما همزمان شود. پیکان رو به جلو به شما می گوید کدام راه را باید طی کنید.
مقیاس نقشه
چندین مقیاس نقشه مشترک برای پیاده روی وجود دارد.
یک سانتی متر در نقشه 250 متر در زندگی واقعی (این رایج ترین نقشه پیاده روی جنگل است).
1:50 ، 000- 1 سانتی متر در نقشه 500 متر در زندگی واقعی (این رایج ترین نقشه پیاده روی است). اگر قصد سفر طولانی را دارید ، ممکن است لازم باشد از نقشه مقیاس زیر استفاده کنید.
1: 50000-1 سانتی متر در نقشه 500 متر در زندگی واقعی است.
1: 100،000-1 سانتی متر در نقشه 1 کیلومتر در زندگی واقعی است.
هرچه عدد بعد از علامت کوچکتر باشد ، نقشه دقیق تر است. از یک نقشه مقیاس 1: 50،000 یا 1: 10،000 استفاده کنید تا یک نمای کلی از سفر به شما نشان دهد و چندین نقشه مقیاس 1: 25،000 تهیه کنید تا حس جزییات سفر را به شما ارائه دهد.